تأثیر روش درمانجو-مداری راجرز بر نگرش دانش‌آموزان نسـبت بـه مصـرف مواد مخدر

تأثیر روش درمانجو-مداری راجرز بر نگرش دانش‌آموزان نسـبت بـه مصـرف مواد مخدر سید علی اکبر مرتضوی امامی1 دکتر قدسی احقر2   چکیده هدف از این پژوهش تعیین تأثیر روش درمانجو- مدار راجرز بر نگرش نسبت به مواد مخدر دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 40 نفر در نظر گرفته شده است که با روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه نگرش نسبت به مواد مخدر (دلاور،1383) بهره­گیری شد که دارای 40 سؤال پنج گزینه‌ای بود و روش درمانجو- مداری راجرز طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای اجرا شد. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس) استفاده شد. یافته ­های پژوهش نشان داد که میزان نگرش نسبت به مواد مخدر دانش‌آموزانی که روش درمانجو- مدار راجرز را دریافت کرده‌اند به‌طور معنا‌داری پایین‌تر از میزان نگرش نسبت به مواد مخدر دانش‌آموزانی است که روش درمانجو- مدار راجرز را دریافت نکرده‌اند. روش درمانجو- مداری راجرز در تغییر نگرش نسبت به مواد مخدر دانش آموزان در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش روش درمانجو-مداری راجرز سبب تغییر نگرش به مواد مخدر دانش آموزان گروه آزمایش شد. از این‌رو به نظر می‌رسد این برنامه به‌منزله یک عامل حفاظت کننده، سبب نگرش منفی نسبت به مصرف مواد مخدر می‌شود. کلید واژگان: نگرش به مواد مخدر، درمانجو- مداری راجرز، دانش آموزان ___________________________ تاریخ دریافت: 3/2/94                             تاریخ  پذیرش:  30/6/94 1. دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد کرمان                                                                       [email protected] 2. عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات، تهران             [email protected]